Η καθηγήτρια μου μου έδωσε μερικές ασκήσεις για το σπίτι αλλά ξέχασα πάλι να τους κάνω. Τελικά δεν είμαι κάλη μαθήτρια! Και δεν είχα γράψει εδώ για τόσο καίρο. Δεν ξέρω γιάτι. Δεν ήμουνα τόσο αποσχολημένη. Είχα άδεια απ’ τη δούλιεα μου (ρεπό) για τρεις τέσσερις εβδομάδες. Πήγα στο Κουίνσλαντ.
Και τότε, χτύπησε το κορωνοίο. Δεν ξέρω πως να το συλλαβύζω αυτό το ιό. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η αρρώστια! Φοβάμαι πολύ όταν είμαι έξω απο το σπίτι μας και επίσης όλα τα σχέδια μας καταστρέφανε.
Έχω τώρα τις μάσκες που φοράω όταν είμαι στη δουλιεά μου και χρησιμοποιώ συνέχια το χειροποίητο απολυμαντικό. Τα χέρια μου είναι τόσο στεγνά ότι πονάνε. Κάθε μέρα αν μπαίνω μέσα μέτα κάναμε ψόνια η κάτι τέτειο, βγάζω όλα τα ρούχα μου αμέσος, στο πλύντηριο και κάνω ντους και λούσω τα μαλλιά μου. Είναι κουραστική.
Δεν είμαι μόνη μου. Όλο το κόσμο κάνανε έτσι τώρα. Όλοι φοράνε της μάσκες αν έιναι έξω και για το περισότερο όλοι μείνανε σπίτι. Κάθε μέρα βλέπαμε της ειδήσεις και παρατηρούμε την αύξηση των θανάτων. Δεν είναι ένα χαρούμενο θέμα αλλά τώρα τελευταία είναι τη ζωή για όλοι μας.
Ελπίζω μας καταφέραμε. Ελπίζω θα βρίσκουν τη λύση. Ελπίζω ότι οπουδήποτε κι αν είσαι στον κόσμο να είστε ασφαλείς. Μείνετε σπίτι! Και περαστικά, για όλοι μας!!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ 