Χάνει λάδια

Ο αδελφός μου τρελαίνεται ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται. Πιστεύει – κοίτα – πιστεύει πολλά, πάρα πολυ πολλά. Το περισότερο από αυτό που λεει δεν μπορώ να χονεύω. Παρακολούθεται μία αίρεση ή κάτι όμιο. Έχει γίνει πόλυ επιτεθικός και τώρα, τον αποφύγω. Κρίμα είναι, ζούμε πολύ κοντά αλλά δεν θέλω να έρχομαι σε επαφή με αυτός.

Νιώθω σαν χάνω τον αδελφό μου. Δεν έχω άλλοι αδέλφια, υπάρχει μόνο οι δύο μας και τώρα, είμαι μονοπαιδί. Δηλαδή, οι γόνεις μου έχει δύο παιδιά ακόμα αλλά εγώ – δεν έχω αδελφό.

Υπάρχει ένας τρελός μες στο τομάρι τον αδερφόν μου. Μιλαεί με φωνή που δεν αναγρωρίζω και λεει ψέματα. Την άλλη εβδουμάδα με έλεγε ότι είναι μες στην το πρώτο δέκα τοις έκατο άπο όλοι οι άνθρωποι στην κόσμο. Και ποιος άλλος πιστεύει αυτό; τον Donald Trump, τον Hitler, τον Kim Jong Un κτλ.

Παρακολουθεί ένας πρώην αμερικανός ναυτικός – ενα φώκια, έτσι τους λένε. Κάνει κάτι που ονεμάζεται παίρνοντας ψυχές. Έχει ψυχολογική ανισορροπία πιστεύω. Δεν θέλω να το πιάνω. Θα μένω μακριά.

Κλαιώ μέσα μου για το παλικάρι που ήτανε τον αδελφό μου. Έχασε.