Είμαστε στο Σύδνεϊ για λίγο καιρό. Ο λόγος που είμαστε εδώ είναι λίγο λυπημένος. Πέθανε ο μεγάλος αδελφός του άντρα μου πριν δυο τρεις εβδομάδες. θα μείνουμε εδώ τον Αντώνη μου και εγώ για λίγο, για να καθαρίσουμε το σπίτι του Νίκ και να έχουμε χρόνο με την οίκογενιά μας. Θα περάσουμε το Χριστόυγεννα εδώ δηλαδή.

Την περασμένη εωδομάδα εβρήκαμε το συλλογή αλκοόλ του Νίκο και ανάμεσα τα μπουκαλάκια ήταν ένα που δεν αναγνωρίσαμε. Λέγετε Κοριαντολίνο και τη έκπληξη – είναι παραδόσιακο συσκευασία από τη Ρόδο. Δεν το ήξερα, ούτε τον άντρα μου. Πόσο ενδιαφέρον!

‘Εκανα ερωτήσεις και μετά λίγο διάβασμα και τώρα ξέρω λίγο για το Κοριαντολίνο.

Το κοριαντολίνο εινα ένα οινοπνευματώδες ποτό που μπορείς να βρίσκεις μόνο και μόνο στη Ρόδο.

Όπως θα περίμενες, το κοριαντολίνο έχει μέσα του το βότανο που ονεμάζεται κόλιανδρος. Έχει μέσα και ούζο, και ζάχαρι. Το αξιοσημείωτο γεγονός είναι που κάθε μπουκάλι περιέχει ένα κλαδί κόλιανδρο μέσα του. Το κολιαντολίνο έχει ιδιαίτερη γεύση, έτσι λένε. Δεν ξέρω γιατί δεν έχω πιει ποτέ.

Δυστυχός το μπουκάλι του Νικ ήταν αποθηκευμένο σε λίγη υψηλή θερμοκρασία και η ζάχαρη έχει λιώσει. ‘Επρεπε να καθίζει πάνο από το κλαδί το ζάχαρι αλλά τώρα το ζάχαρι μες το μπουκάλι του Νικ είναι στο πάτωμα το μπουκαλιού.

Τελικά όμως, είναι καλό αναμνηστικό να έχουνε τα παιδιά του Νικ. Είνα κάτι μικρό από την πατρίδα, και είναι λίγο ξεχοριστό.