Ένα ταξίδι που μου έμεινε αξέχαστο

Ένα όμορφο ταξίδι που μου έμεινε αξέχαστο είναι εκείνο που έκανα με την οικογένειά μου στη Νέα Ζηλανδία.

Το δύο χιλιάδες δεκαέχι ταξιδέψαμε οικογενειακώς για να παρευθούμε στον γάμο του ξαδελφού μου.

Ο ξαδελφός μου, που λέγετε Νίκ, παντρεύτηκε μια κοπέλα απο τη Νέα Ζηλανδία και για αυτόν τον λόγο γι αυτό, το γάμοσ τους έγινε εκεί.

Δηλαδή, ο ξάδελφος μου γεννήθηκε στη Μαλαισία. Ο Νικ είναι ο γιος της μικρότερη αδελφή του πατέρα μου. Ο μπαμπάς του Νικ είναι ένας Ταμίλ, ονομάζεται ο Δζέγα.

Ο θείος μου, που τον λένε Jega έδωσε μια συγκινητική και ξεχωριστή ομιλία στη δεξίωση του γάμου, λέγοντας: <Όποιος είναι αόριστα συγγενής μ’εμένα, σηκώνεται>, και αμέσως όλοι εμείς σηκωθήκαμε.

Έπειτα, ο θείος μου πρόστεσε: <Κοιτάξτε! Η Benetton έκανε γνωστό το ουράνιο τόξο, αλλά οι οικογένειά μας το έκανε πρώτη!>.

Πράγματι, είμαστε σαν το ουράνιο τόξο κι αισθάνομαι πολύ περήφανη για αυτό.